ସେଦିନ କଥା ମନେ ପଡିଲେ ଭାବେ କେତେ ବଡ ସୁଯୋଗ ଛାଡି ଦେଲା ମଣିଷ. ଆଉ ସେଇ ଚିନ୍ତା ରେ ଭାବିଲି ଆଉ ଏଭଳି ସମୟ ଆଉ ଜୀବନରେ ଆସିଲେ କେବେ ସେ ମଉକା ଛାଡିବିନାହିଁ .
ସେତେବେଳେ ମୁ ସ୍କୁଲ ରେ ପଢୁଥାଏ. ମୋତେ ଚୌଡା ବୟସ ହୋଇଯାଇଥିବା ହେତୁ କିଶୋର ଅବସ୍ଥା ରେ ଯାହା ହୁଏ ସେ ସବୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଇଥିଲା. ଏଇ ଯେମିତି ଦେହ ଗରମ ହେବା, ବାଣ୍ଡ ଠିଆ ହେବା, ହଲେଇ ବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେବା ଇତ୍ୟାଦି ….. ହଲେଇଲେ ବି ବାହାରୁ ନ ଥାଏ.
ପରେ ପରେ ନବମ ଶ୍ରେଣୀ କୁ ଗଲା ପରେ ମଉସ ବଦଳି ହୋଇ କଟକ ଆସିଲେ. ଆମେ ମନେ ପାଖାପାଖି ରହୁଥାଉ . ତାଙ୍କର ଦୁତୀୟ ଝିଅ କଥା କହିଲେ ସରିବନି. ଟୋକା ପଟେଇବାରେ ଓସ୍ତାଦ . “ଗଳେଇ”, “ବେଧେଇ” “ଘେଇଁ” କେଉନସି ବି ସବ୍ଧ ତା ପାଇଁ ଲଗେଇ ପାରିବେ
ଦିନେ ଋବିବାର ଖରାବେଳେ ଭାତ ମାଉଁସ ତରକାରୀ ଖାଇ ଆମେ ସବୁ ଉପର ଘରେ ଗଡୁଥାଉ. ସେ ପେଟ ମାଡି ଶୋଇଥାଏ. ହାତ ଦି ତା ଦୁଇ ଦୁଧ ତଳେ ରଖି ଚିପୁ ବି ଥାଏ. ବୋଧେ ସେଇଠି ପାଇଁ ତାର ମାପ ତା ବଡ ହେଇ ଯାଇ ଥାଏ . ଗଡୁ ଗଡୁ ମୋତେ ହାଲକା ନିଦ ଲାଗି ଗଲା . କିଛି ଗୋଟେ ଶବ୍ଦ ରେ ମୋ ଆଖି ଖୋଲି ଗଲା . ଧୀରେ ଆଖି ଖୋଲି ଦେଖେ ତା ମୋ ବଡ ଭାଇ ର ସଂଗେ ତାର ପୀରତି ଚାଲିଛି . ଚି଼ପା ଚିପି ଆଉ ଚୁଚୁମା ଚୁଚୁମି. ଧୀରେ ଧୀରେ ସେମାନେ କଣେଇଗଲେ. ତାପରେ ମୋ ଭାଇର ହାତ ତା ଦୁଧ ରେ ଆଉ ତା ହାତ ମୋ ଭାଇର ପେଣ୍ଟ ଭିତରେ . ରବି ବାର ହେତୁ ସମସ୍ତେ ତଳ ଘରେ ଥାନ୍ତି. ଧୀରେ ଧୀରେ ସେମାନେ ଚଢା ଚଡି ବି ହେଇଗଲେ .
ଏମିତି ପାଞ୍ଚ ଦଶ ମିନିଟ ଗଲା ପରେ ସବୁ ଶେଷ . ଏମିତି ଦଶହରା ଛୁଟି ର ଖୁବ ମଜା ନେଲା ଭାଇ.. ତାପରେ ମୋ ଭେଣେଇ. ସେ ତା ଅଭିନଜ୍ଞତା ଵାଲା. ସେ କଉ କମ. ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ମୁ କି ଆଉ ସମ୍ଭାଳେ. ସିଧା ଅପାକୁ କହିଲି ” ତୁ ଭାଇକୁ ଏବଂ ଭେଣେଇ ସଙ୍ଗେ କଣ କରୁଥୁଲୁ? ସେ ପ୍ରଥମେ ଡରି ଗଲା ଓ କହିଲା କାହିଁକି କିଛି ନାହିଁ ତ. ମୁ କହିଲି ମୁ ବୋଉକୁ କହି ଦେବି.
ତାପରେ ସେ ଯାଏ କୁଆଡେ. ମୋ ପିଠି ଥାପୁଡ଼େଇ, ଗାଲରେ ଗେଲ କରି ଯେତେ ପାରିଲା ଚିକଣ କଥା କହିବାରେ ଲାଗିଲା. ସେଇ ବାହାନାରେ ମୁ ପ୍ରଥମେ ତା ଦେହରେ, ଅଂଟାରେ ବି ହାତ ମାରି ଦେଲି ପରେ ପରେ କଥା ଆଗକୁ ବଢ଼ିଲା. ଦେହରୁ ପିଚା – ଅଂଟା ତୋ ଛାତି ପରେ ପରେ ଉପରକୁ ଉପରକୁ . ସନ୍ଧ୍ୟା ବେଳେ ଛାତ ଉପରେ କୁଣ୍ଢା କୁଣ୍ଢି ଚିପା ଚିପି ଦଳା ଦଳି ଚୁଚୁମା ଚୁଚୁମି ଆଉ ତାପରେ ମ୍ୟାଚ ଫିକ୍ସଇଂ. ଏମିତି ହେଉ ହେଉ ଦିନେ ସେ ରାଜି ହୋଇଗଲା . ସେଥିପାଇଁ ନା ମୋର ଧୋଇବାର ଚିନ୍ତା ଥାଏ ନା କେହିଁ ଗର୍ଭବତୀ ହେଇଯିବ ସେ ଚିନ୍ତା ଥାଏ .
ସାଉଁଳେଇ ସାଉଁଳେଇ ତା ପ୍ୟାଂଟି ଭିତରେ ମୁ ହାତ ମାରିଲି. ମତେ କହିଲା କଣ କରୁଛୁ? ମୁ କହିଲି କଣ ତୋର ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ କି? ଦେଖି
ତୋର ମହାଦେବ କଣ ଠିଆ ହେଲେଣି କି, କହି ସେ ମୋ ପେଣ୍ଟ ଉପରେ ହାତ ମାରି ଦେଲା . ଅପା ଟିକେ ତୋ ସୁନୁ ଉପରେ ରଖି ବି. କାହିଁକି? ଦେଖିବା ତା କେମିତି ଳାଗୁଛି. ଏମିତି କଟା ହଉ ହଉ ସେ ନଇଁ ଗଲା ଓ ମୋ ପେଣ୍ଟ ର ବାଣ୍ଡ ତା ବାହାର କରି ଚୁଚୁମିବାରେ ଲାଗିଲା. ମୋ ଦେହ ଶୀତେଇ ଉଠିଲା. ତାପରେ ମୋ ସାର୍ଟ ଖୋଲି ମୋ ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡି କୋ କାମୁଡି ଦେଲା. ମୁ ବି ତା ଫ୍ରକ ଉଠାଇ ତା ଦୁଧ ଚୁଚୁମି ବାରେ ଲାଗିଲି. ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଦୁହେଁ ପେଣ୍ଟ ଖୋଲି ଛଡା ଚଡି ହୋଇ ଗଲୁ. ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମ ଥର କାହାକୁ ଘେଁଉଁ ଥିବା ହେତୁ ଥିବା ଦ୍ୱାରା କୁଆଡେ ପଳେଇଥିଲା. ମୁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ତା ବିଆ ରେ ହାତ ମାରିଲି. ପୁରା ଗରମ. ଟିକେ ଟିକେ ପାଣି ଭି ବାହାରିଲା ଭଳି ଲାଗିଲା. ସେ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ନ ପରି ମୋ ବାଣ୍ଡ ତାକୁ ଧରି ତା ବିଆ ଭିତରେ ଭର୍ତି କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା. ମୋ ବାଣ୍ଡ ଟା ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଟା ବିଆ ଭିତରେ ପଶି ଗଲା . ସେ ଖାଲି ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି ମୋତେ କିସ୍ସ ମାରି , ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡି ଚୁଚୁମି ଚାଲିଥାଏ . ବିଆ ଭୀତରୀ ଯେମିତ ବାଣ୍ଡ ଭଲ ଭାବେ ପଶିବ ଓ ବାହାରିବ ସେଥିପାଣି ଆଗ ପଛ ହେଉଥାଏ. ମୋତେ ବହୁତ ଭଲ ଲାଗୁ ଥାଏ. ସେ ଅଭିଜ୍ଞାତା ଏକେ ସ୍ମରଣୀୟ ଥିଲା ଯେ ଆଜି କୁ ୩୦ ବର୍ଷ ହେଇଯାଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ମୁ ଭୁଲି ପାରୁନି. ମୋତେ ପ୍ରଥମ ଥର ଘିଆ ଶିଖାଇଥିବାରୁ ମୁ ତା ଉପରେ ଚିର ରୁନି ମଧ୍ୟ.
ଖିଚି ସମୟ ପରେ ଆମ ଦେହର ଉସ୍ମତା କମିଗଲା. ବାଣ୍ଡ ଶୋଇପଡ଼ିଲା. ଯାହା କୁହ ବୀଜ ବାହାରିନଥିବା ପୁଅ ସଂଗେ ଘିଆ ଅଭିଜ୍ଞାତା ଅଭୁଲାନୀୟ. ଏବେ ଅପା ବାହା ହେଇ ବୁଢ଼ୀ ହେଲାଣି. ତଥାପି ଦେଖା ହେଲେ ଟିକେ ଲାଜେଇ ଯାଏ. ପାଖେଇ ଆସି କହେ କଣ ଖାଇବୁ? ଏତେ କଲା ପଡି ଗଲୁଣି. ଦେହ ଭଲ ଅଛି?
Writer: Trinath dash